Rehabilitacja to niezwykle ważny proces w dochodzeniu do zdrowia i sprawności. Odpowiednio prowadzona potrafi przynieść naprawdę pozytywne, zaskakujące efekty. Warto jednak wiedzieć, że rodzaj rehabilitacji musi być dostosowany nie tylko do rodzaju schorzenia czy problemu, z którym zmaga się pacjent, ale również do jego wieku. Dlatego też postanowiliśmy przyjrzeć się czym różni się rehabilitacja dzieci od tej, której poddawani są dorośli.
Różnice rozwojowe
Dzieci są w ciągłym procesie wzrostu i rozwoju. Ich kości, mięśnie i układ nerwowy zmieniają się dynamicznie. Dlatego też w przypadku rehabilitacji najmłodszych terapeuci muszą brać pod uwagę, że pewne ćwiczenia, które są odpowiednie dla dorosłych, mogą być nieodpowiednie dla dzieci, zwłaszcza jeśli są one w fazie intensywnego wzrostu. Również wykorzystywane sprzęty muszą być dostosowane do fazy rozwojowej dziecka – szczególnie jeśli chodzi o ich wielkość, sposób działania czy np. wagę i obciążenia. W terapii dzieci wykorzystuje się sprzęt stworzony z myślą o nich, taki jak ten, który znajdziemy na stronie https://vitalmed-24.pl/10-sprzet-rehabilitacyjny-dla-dzieci.
Plastyczność mózgu
Mózg dziecka charakteryzuje się większą plastycznością niż mózg dorosłego. Oznacza to, że mózg dzieci potrafi się szybciej adaptować i reorganizować w odpowiedzi na urazy. Dzięki temu rehabilitacja może przynieść szybsze i znaczne bardziej widoczne efekty niż w przypadku osób dorosłych o ile oczywiście metody rehabilitacji są dostosowane do wieku i możliwości dziecka.
Metody rehabilitacji
Kolejną wyraźną różnicą w rehabilitacji dzieci i osób dorosłych jest wybór metody rehabilitacji. Przykładowo, w przypadku terapii zajęciowej u dzieci najczęściej przypomina ona formę zabawy, podczas gdy osoby dorosłe najczęściej powtarzają zwykłe czynności życia codziennego. Różne jest również podejście do fizjoterapii. W pracy z dziećmi terapeuci stosują łagodniejsze techniki, które są dostosowane do ich delikatnych ciał. U dorosłych fizjoterapia może obejmować bardziej intensywne ćwiczenia i manipulacje, które nie byłyby odpowiednie dla dzieci. Terapeuci dziecięcy muszą wiedzieć w jaki sposób wykonywać niektóre z czynności, by nie były one bolesne lub nieprzyjemne dla dzieci.
Aspekty psychologiczne
O ile osóby dorosłe doskonale zdają sobie sprawę ze swoich ograniczeń i problemów zdrowotnych i najczęściej doskonale wiedzą, że regularna rehabilitacja jest kluczowa dla ich zdrowia i funkcjonalności organizmu, o tyle dzieci nie mają o tym pojęcia. Dlatego też potrzebują odpowiedniej motywacji do ćwiczeń oraz poddawania się zabiegom. Ponadto dzieci mogą mieć trudności z wyrażaniem swoich emocji i radzeniem sobie z frustracją, która może towarzyszyć długiemu procesowi rehabilitacji. Terapeuci dziecięcy muszą być przygotowani na radzenie sobie z emocjonalnymi wyzwaniami i wspierać dzieci w radzeniu sobie z negatywnymi uczuciami. Dorośli pacjenci mają zazwyczaj większe umiejętności radzenia sobie ze stresem, choć również mogą potrzebować wsparcia psychologicznego.